Καλό είναι -πότε πότε- να θυμόμαστε μερικά πρόσωπα που χάραξαν την ελληνική Ιστορία.Ένα από αυτά ήταν η Μελίνα, την οποία ευτύχησα να γνωρίσω από κοντά.
Ήταν σκληρός άνθρωπος, αλλά δίκαιος. Πάνω απ΄όλα, όμως, ήταν καθαρή! Έχει σημασία αυτό.
Αγαπούσε με αυτοθυσία την Ελλάδα αλλά, είχε ένα μειονέκτημα. Σημαντικό, κατά την άποψή μου, το οποίο και της τόνισα πολλές φορές -αν και νέος τότε- στις μακρές κουβέντες μας στην Πλάκα. Δεν εισακούσθηκα!
Η Μελίνα συγχωρούσε εύκολα.
Ήξερε για τις λαμογιές των συναδέλφων της αλλά απαντούσε -όπως πάντα- με μεγαθυμία. Ήταν μέσα της δεκαετίας του '80 και δεν είχαν γίνει ακόμα οι χοντρές μπίσνες της δεύτερης φάσης του ΠΑΣΟΚ (μετά τον Μητσοτάκη, δηλαδή).
Έφυγε το '94 και δεν τις πρόλαβε. Εκεί δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου