Είδα χθες το βράδυ μια ταινία - ντοκιμαντέρ για την -αποτυχημένη- προσπάθεια του δημάρχου Ζαχάρως Ηλείας να φέρει συζύγους από χώρες του πρώην ανατ. μπλοκ.Το τραγικό της υπόθεσης σε αυτό το έργο (δείτε εδώ κριτική για την πολύ καλή προσπάθεια του σκηνοθέτη Κίμωνα Τσακίρη), είναι ότι όταν τελικά ήρθαν στην Ζαχάρω μερικές κοπέλλες από μια πόλη της Ρωσίας (νωρίτερα δεν είχαν ευοδώσει οι προσπάθειες του πανίβλακα δημάρχου για επαφή με Ουκρανία και Μολδαβία) και είδαν πώς ζούνε εκεί αυτοί οι ανύμφευτοι ελληναράδες, μας την... είπαν και από πάνω (και είχαν και δίκιο οι ρουφιάνες).
"Εσείς δεν χρειάζεστε γυναίκες από μας αλλά μυαλό. Εδώ είναι πολύ βαρετά και δεν ξέρετε να ζείτε" είπαν, με λίγα λόγια, και την έκαναν για την πατρίδα τους.
Αυτά τα απολίτιστα ζώα που έδειξε η εξαιρετική ταινία είναι, δυστυχώς, ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην ύπαιθρο.
Άνθρωποι με χαμηλό δείκτη ευφυίας, αμόρφωτοι, απαίδευτοι και αταξίδευτοι στην μικρή ζωή που μας χαρίζει ο δημιουργός μας. Άνθρωποι που έμαθαν να δουλεύουν σαν τα σκυλιά και να ικανοποιούνται με το περιεχόμενο του μικρόκοσμού τους και μόνο!
Είναι οι ίδιοι που δέχονται τους αλήτες πολιτικούς που μας "κυβερνάνε" και δέχονται τις "πειστικές" προσεγγίσεις τους. Αυτωνών των ηλιθίων, η ψήφος έχει ακριβώς ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΞΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ, ΜΑΛΑΚΑ ΕΛΛΗΝΑ!
Με τέτοιες επίπλαστες πλειοψηφίες βγαίνουν πρωθυπουργοί σαν τον Κωστάκη και τον Γιωργάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου