Γελάει ο τόπος με αυτόν τον αγράμματο πανηλίθιο Μαυρίκο, ο οποίος με τα λεφτά κάποιου απατεώνα πολιτικού έχει συστήσει... μεγαλειώδεις εταιρίες και έχει καταφέρει να αγοράσει ιστορικούς τίτλους εφημερίδων όπως η Ακρόπολις, η Επικαιρότητα και, λιγότερο, οι 24 Ώρες (του Κοσκωτά).Αυτό το όργιο συνεχίζει, έκτοτε, να ασελγεί καθημερινά σε βάρος της δημοσιογραφίας ή ό,τι έχει απομείνει από δαύτην. Με εκδόσεις... εκδούλευσης υπέρ υπουργών της άθλιας κυβέρνησης, που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα απο τα δελτία τύπου που εκδίδουν οι ίδιοι οι υπουργίσκοι του Καραμανλή, γλύφει και ξερογλύφεται για ένα ξεροκόμματο εξουσίας.
Αυτό το αίσχος το παρακολουθούμε λίγοι, ευτυχώς, καθώς οι πατσαβούρες που εκδίδει αγνοούνται επιδεικτικά από το αναγνωστικό κοινό.
Ο ίδιος, ως άτομο, δεν είναι επικίνδυνος ή, μάλλον, είναι τόσο επικίνδυνος όσο ένας κοινός βλαξ από τους πολλούς που κυκλοφορούν γύρω μας. Μόλις προσφάτως τσίριζε σαν υστερικός σε υπάλληλο επιχείρησης στην Θεσσαλονίκη επειδή ο τελευταίος τόλμησε να του θυμίσει ότι η εταιρία του χρωστάει κάτι... ψιλά για έπιπλα που αγόρασε. "Ξέρεις σε ποιόν μιλάς; Εγώ είμαι ο Μαυρίκος και έχω πέντε Α.Ε. στο όνομά μου". 'Εσκουξε αλλά... ακόμα να εξοφλήσει!
Πολύ πιο επικίνδυνοι είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, τα σκουλήκια τύπου Αβρωμόπουλου και Χοντροστυλιαννίδη που είναι φανερό ότι τον σιγοντάρουν και αλείφονται με το σάλιο του γλυψίματός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου