ΌΞΩ ΚΛΕΦΤΗ!

Με ένα απλό παράδειγμα θα σας δείξω το πώς αντιλαμβάνομαι την διαφορά θράσους - θάρρους:

Έστω ότι ένα βράδυ συλλαμβάνεις επ' αυτοφώρω μέσα στο σπίτι σου να σε κλέβει έναν διαρρήκτη.

Είσαι τυχερός, τον τσιμπάς και του ανακοινώνεις την πρόθεσή σου να τον πας στην αστυνομία.

Ο θαρραλέος διαρρήκτης θα παραδεχτεί το λάθος του, θα σου ζητήσει συγνώμη ελπίζοντας, ενδόμυχα, να συγκινηθείς και να τον συγχωρήσεις αφήνοντάς τον ελεύθερο.

Ο θρασύς διαρρήκτης θα προσποιηθεί ότι παραδέχεται το λάθος του, θα σου ζητήσει συγνώμη και θα σου προτείνει, μιας και ξέρει την "δουλειά", να σου βρει λύσεις που θα ασφαλίσουν το σπίτι σου από μελλοντικούς διαρρήκτες σαν κι αυτόν!

Τούτος ο βλαξ, επαναλαμβάνει από χθες το πρωί (όταν έκανε την μέγιστη μαλακία να παραδεχτεί στην εκπομπή των Οικονόμου - Λυριτζή ότι δεν έχει μελετήσει το μνημόνιο αλλά εν τούτοις το έχει ψηφίσει!), σε όποιο μέσο τον βγάζουν, ότι έχει το δικαίωμα να παραμείνει ενεργός πολιτικός και, μάλιστα, έχει το δικαίωμα να ηγηθεί μιας... νέας (πάλι αυτή η καταραμένη λέξη;) προσπάθειας να αλλάξει η Ελλάδα!

Τα συμπεράσματα είναι εύκολο να εξαχθούν και οι σκέψεις παράγονται αβίαστα!

Υπάρχει κανένας λόγος να ακούσουμε τις προτάσεις ενός κλέφτη σχετικά με την ασφάλεια του σπιτιού μας;